parczonnehove

Terug naar
Inhoud
Parc Zonnehove

Oostkapelle / Domburg

Former location (from 1909)

"Zonneveld"
until 1993 removal to Goes
(1995 demolition)

Old & New

(Dichter E. Leeflang)

Hoogteligging t.o.v N.A.P.

Vijver 1570 m2
"Duurzame hemelwaterinfiltratie d.m.v. wadisysteem.
Verhouding Vijveroppervlak : Dakoppervlak = 1 : 3,3
Met een mesotrofe vijver (kalkrijke kreekkleibodem,
gevoed door geïnfiltreerd oligotroof regenwater),
(pH 6 à 7)
voorzien van flauwe taluds (1 : 3 tot 1 : 10)
(oever: vochtige hooilandvegetatie)
gecombineerd met hoogste oeverzone (NAP +3,50)
bestaande uit relatief voedselarm duinzand,
aldus creëert men extra milieugradiënten."

Bron: Bodemonderzoek / Ecohydrologischonderzoek
V.O.F.: Bouwcombinatie Zonneveld

24 juni 2003

Geologisch is het gebied tussen Oostkapelle en Domburg interessant. Vroeger leerden we al op school dat (ook) de Romeinen zich hier hadden gevestigd en wel op de oude strandwallen,die zich destijds voor de kust hadden gevormd, begroeide zandbanken die door de oprukkende zee nadien weer werden opgeruimd.
Landinwaarts, achter deze strandwallen, had zich destijds een uitgestrekt klei- en veenlandschap gevormd. Vanaf omstreeks het jaar 1000 werden onder invloed van getij, branding, wind en vegetatie de huidige hoge duinenreeksen opgebouwd. Deze "jonge duinen" wandelden echter landinwaarts, over de aanwezige oude klei- en veenlagen heen: "rolduinen". Tengevolge van dit rol-proces kan men nu, dus heden ten dage, bij zeer lage eb, tot verrassing, op het strand tussen Oostkapelle en Domburg nog deze, eens landinwaarts gelegen oude veen- en kleiafzettingen zien "dagzomen", aan het daglicht zien treden. En onlangs raapte ik bij deze dagzomende oude lagen op het strand, halverwege Domburg, bij eb, nog weer eens een oude potscherf van weleer op. Immers, toen deze veen- en kleiafzettingen nog veilig áchter de duinen lagen, werden ze vele jaren plaatselijk bewerkt en zelfs bewoond.

In dit aanwezige klei- en veenlandschap bevond zich destijds hier een grote brede lagune-achtige zee-inham, komend vanuit het noordoosten. Na verloop van tijd werden hierin dunne lagen wadzand (1) en dikkere lagen zware zeeklei (2) afgezet en er vormde zich wat moeras (3) in plaatselijk aanwezige ondiepe poelen. Welnu, in dit pakket(1)(2)(3) is de vijver uitgegraven. Daar waar (2) overgaat in (3) treft men een modderklei aan, ook wel "katteklei" genaamd: zure onwelriekende klei met tal van kleine gelige (zwavelhoudende) vlekken (vandaar de bijnaam "katteklei"). Bij het uitgraven van de vijver slootten geschrokken bewoners erboven, in Cleijn Westhove, dus terecht hun ramen vanwege de zeer "onaangename" dampen welke bij de graafwerkzaamheden opstegen... Via dunne (slechts enkele decimeters dikke) in de ondergrond aanwezige wadzandlagen (1) kon men deze zomer zoet drangwater vanuit de hoger gelegen duin-zoetwaterbel in onze vijver zien uittreden: overal kleine "welletjes", ter grootte van een kwartje. Wanneer de vijver rimpelloos is, kan men af en toe, maar dan wel minuten lang, o.a. in het midden van de vijver, talloze "luchtbelletjes" zien opborrelen. Dit is uittredend moerasgas, dat afkomstig is uit plaatselijk aanwezige dunne veenafzettingen (3): deze moeras-methaangisting zal op den duur wel gaan afnemen. Wanneer echter in de komende winter zich ijs op de vijver vormt, dan kunnen in het ijs talloze kleine "gasbelletjes" vastgehouden gaan worden: "dubbeltjes-ijs". Grotere bellen onder het ijs zullen brandbaar blijken... Hebt u wel eens water (ijs) zien branden? Geologie in de achtertuin, én in de voortuin: de vreugde van het herkennen.

(Piet van der Klis)