Vandaag 15 juli, als ik opsta en na de eerste krantenkoppen kijk dan gaat het over de enorme wateroverlast die Limburg maar ook een deel van Duitsland heeft getroffen.

Later op de dag het bericht dat Peter R. de Vries is overleden, het zijn berichten die mij raken.

En dan is er mijn eigen verdriet...

Vanmiddag ga naar Kortgene, de Vrouwen van Nu afd. Noord- Beveland heeft een informele bijeenkomst, een kopje koffie, wat praten, een drankje.

Staat mijn hoofd erna, nee, maar ik ga.

Ik maak de foto's zoals ik dat al jaren doe, als ik thuiskom gaat de computer aan....

Na een paar uur een aardige reportgage: 2021-07-15 Bijeenkomst Kaaihoeve (myalbum.com)

Oktober 2002 kwam Piet van der Klis als één van de eerste bewoners wonen op Parc Zonnehove, overal was nog slik...bouw2000 (xs4all.nl)

Piet, docent aardwetenschappen, was met zijn studenten meerdere malen in dit gebied geweest om de kleilaag te bestuderen die hier aan de kust aanwezig was.

De meeste nieuwe bewoners van Parc Zonnehove kwamen van elders, om hun kennis te laten maken met hun nieuwe woonomgeving zette Piet een website op, deze werd al gauw veel bekeken tot aan de dag van vandaag toe. Wonen aan zee, Parc Zonnehove Inde (xs4all.nl)

De Ziekte van Parkinson heeft Piet zijn computervaardigheden voor een groot deel afgenomen, vandaar zijn besluit; The End nieuwsflits.htm (xs4all.nl)

Maar ik blijf de website bezoeken, nog altijd zie ik onderwerpen waar ik van leer.

Bedankt Piet voor het delen van je kennis!!!

Dinsdag 29 juni, Piet werd 82 jaar.

Een dag met een dubbel gevoel, de Parkinson is zijn grote vijand, er tegen vechten is zinloos.

We gingen uit eten...het was goed.

Hij is een trouwe kameraad
Gewoonweg onafscheidelijk,
Is altijd aan mijn zij
Verlaat mij nooit
Of ik nou droevig ben
Of uitgesproken blij
Hij blijft bij mij
Parkinson weet van geen wijken


Ineens was hij mijn metgezel
En merkte ik zijn aanwezigheid
Hij kwam bij armen en bij rijken
Zo ook bij mij en was nog onbaatzuchtig
Ik deed nog erg luchtig

Pas later raakte ik toch voor het eerst
Wat dingen kwijt
Een beetje concentratie, wat sneller moe
Een tikje van ‘t normaal gevoel
Van wat ik altijd doe
Zo hier en daar een krampscheut in de benen
Terwijl je net zo lekker zat in een of andere stoel
Wat trillerig aan een van beide handen
’t werd allemaal wat minder
Verdorie nog aan toe
’t werd toch een hinder

Nu wordt hij soms opdringerig
Heel levendig en springerig
Ik maan hem met de medicijnen
Tot redelijk gedrag
Zodat ik nog niet klagen mag

Ik red het wel en voel me helder
en hou de geest voorlopig in de fles
Maar hoe lang zal hij het nog dulden
En leest hij mij de les?

Schrijver: Edward van der Stoel, 3 dec. 2002

In de hal van de 'Brouwershof' staat een plantenbak, in het voor- en najaar komen daar nieuwe één jarige plantjes in. Willen we een heel seizoen genieten van de planten dan zal deze verzorgd moeten worden, de bewoner die dat tot eind vorig jaar deed is er helaas niet meer en een bewonerscommissie hebben we niet.

Ik ben zo brutaal geweest om de verzorging van de plantenbak op mij te nemen, iedere dag haal ik de dode bloemen eruit en geef zo nodig water. De bewoners zijn vol lof over hoe mooi de bloemen het doen...

De pluktuin in Aagtekerke is weer open, vandaag 14 juni heb ik mijn eerste bloemen geplukt van dit seizoen.

De paden tussen de bloembedden zijn smal en moeilijk beloopbaar, maar met een beetje geduld en goed uitkijken waar ik liep ben ik weer thuisgekomen met een aardig veldboeket.

In mijn boeket zitten o.a. vingerhoedskruit, deze bloem is zeer giftig, dus oppassen, zeker met kleine kinderen.

Verder heb ik margrieten en duizendschoon, bloemen die je ook veel op het platte land in tuinen ziet.

Vanmiddag las ik dat duizendschoon familie is van de anjer, het is maar dat je het weet...

In het vroege voorjaar kreeg ik 'moestuintjes' bij de grootgrutter waar ik wekelijks mijn boodschappen doe, ik heb ze voor de lol geplant in de bijbehorende bakjes en later verplant in grotere potten en heb ze buiten op mijn terras gezet.

Mijn terras is op het noorden en heeft weinig zon en is koud, ik verwachte er dan ook niet veel van.

Maar tot mijn verbazing stonden vorige week de peultjes in bloei, prachtige witte bloemetjes en ook had ik een paar radijsjes.

Vandaag, zondag 13 juni zie ik dat er peultjes aanhangen, de sperzieboontjes staan er ook mooi bij, nu nog afwachten of ik ook nog een paar boontjes kan oogsten.

Een maaltijd heb ik er niet aan, ik doe ze gewoon in de sla, altijd lekker.

Het is zaterdagavond 5 juni, het is laat in de avond, de meeste bewoners liggen al  te slapen als de deurbel gaat.

Ik schrik en doe niet open, maar er wordt weer gebeld en als ik door het zijraam bij de voordeur kijk zie ik Johanna staan, één van onze oudste bewoners, ik doe open.

Ze is helemaal overstuur, de spoeling van haar toilet blijft doorlopen en of ik kan helpen.

Ik ben niet zo handig, maar een paar weken geleden had ik precies hetzelfde probleem probleem. gelukkig was mijn zoon op bezoek en liet mij zien hoe ik dit probleem op kon lossen.

En zo kan ik op deze late avond Johanna helpen, ze kan rustig gaan slapen 

Zondagmiddag, weer wordt er gebeld, Johanna staat voor de deur en geeft mij als dank een bosje rozen...

Daar word je toch helemaal blij van.

Lezing Nehelennia-altaar bekijken
Jasper de Bruin (conservator collectie Nederland in de Romeinse tijd) vertelde over een bijzonder Nehalennia-altaar.
Klik op op onderstaande Urll om de lezing terug te kijken. De lezing is nog te bekijken tot zondag 30 mei, 14.00 uur.